Στο μαντρί ...

Έγινε κι αυτό. Μετά την υπερψήφιση του "νέου" μνημονίου "γεννήθηκε", με ωδίνες, στο κοινοβούλιο ένα νέο "κόμμα" που αποτελείται από τους "αποκομμένους" από τα κόμματα της συγκυβέρνησης.

Οι "ξεκομμένοι" αυτοί βουλευτές βρέθηκαν εκτός των κομμάτων, με τα οποία είχαν εκλεγεί, διότι υπακούοντας στη φωνή της συνείδησής τους και  στη φωνή αυτών που εκπροσωπούν, καταψήφισαν το μνημόνιο.

 Δεν θα ασχοληθούμε με τη "δημοκρατικότητα" της διαγραφής και του κατά πόσο η απόφαση ενός αρχηγού ή κάποιου ολιγομελούς οργάνου μπορεί να "καταργήσει" τη βούληση χιλιάδων πολιτών, που επέλεξαν τους εν λόγω βουλευτές.

Το ενδιαφέρον είναι σε αυτά που συζητούνται και μεθοδεύονται,  μετά την  "αποκοπή"  εντός  των "ποιμνιοστασίων".

"Ένα βήμα πριν την επιστροφή τους στη Νέα Δημοκρατία εκτιμάται πως βρίσκονται τουλάχιστον πέντε διαγραφέντες βουλευτές, μετά την πρόσκληση που απηύθυνε στους «αντάρτες» ο Αντώνης Σαμαράς, υπό τον όρο ότι θα αποδείξουν έμπρακτα ότι στρατεύονται με τις θέσεις του κόμματος, δηλαδή θα υπερψηφίσουν τους εφαρμοστικούς νόμους του νέου Μνημονίου". (Πηγή www.in.gr)

Ο φιλόστοργος "τσοπάνης" και οι περί αυτών, βγήκαν στους λόγγους και τις ρεματιές να μαζέψουν "τα απολωλότα" και να τα "σαλαγήσουν" στο ασφαλές και φιλόξενο "μαντρί". Εκεί βέβαια είναι "ευπρόσδεκτα" και άλλα, από άλλο μαντρί που πήραν ... λάθος "μονοπάτι".

"Οι κ. Βορίδης και Γεωργιάδης έφτασαν χθες το πρωί στη Συγγρού, όπου τους υποδέχθηκε ο Γ.Γ. της Κ.Ο. κ. Κ. Τασούλας και τους συνόδευσε στο γραφείο του κ. Σαμαρά." (Πηγή: e- Καθημερινή)

Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, για την επιστροφή του ασώτου, δεν αρκεί η "μετάνοια" θα χρειαστεί έμπρακτη απόδειξη.(Θυμάστε το "αγαπάς την Ελλάδα - απόδειξη";).

Το ερώτημα, εν προκειμένω, θα είναι "θέλεις να είσαι στο μαντρί - ψήφισε". (βλέπε πιο πάνω απόσπασμα από το in.gr)

Στο νυν και  ... μέλλον (κατά δήλωση) συνεργαζόμενο με τη Ν.Δ. κόμμα του ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι πιο "αυστηρά".

"Συνεχίζονται οι συζητήσεις στο ΠΑΣΟΚ για το ενδεχόμενο επιστροφής των βουλευτών που διαγραφήκαν όταν καταψήφισαν τη σύμβαση, με κορυφαία στελέχη να εκφράζουν ανοιχτά την αντίθεσή τους."(πηγή  e - ΕΡΤ)

"Την ίδια στιγμή και ενώ από την πλευρά της ηγεσίας του ΠαΣοΚ, αλλά και του κ. Ευ. Βενιζέλου (καλά αυτός δεν είναι στο ΠΑΣΟΚ;) απορρίπτεται με κατηγορηματικό τρόπο το ενδεχόμενο επαναπροσέγγισης με τους καταψηφίσαντες το νέο Μνημόνιο, ένας περιορισμένος αριθμός βουλευτών του κόμματος μελετά το ενδεχόμενο ανάληψης πρωτοβουλίας και κατάθεσης προτάσεων για την επιστροφή των διαγραφέντων

Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε ποιοί, ενώ καταψήφισαν το μνημόνιο, τώρα θα υπερψηφίσουν τους νόμους υλοποίησής του." (πηγή e -ΤΟ ΒΗΜΑ)

 Αναρωτιέμαι πόσοι είναι αυτοί που διαθέτουν την απαιτούμενη "ευλυγισία".

Και βέβαια πώς θα δικαιολογήσουν στον εαυτό τους και κυρίως στους ψηφοφόρους τους αυτή τη ..."μεταλλακτική στροφή"... τους.

Κι επειδή η παράθεση αποφθεγμάτων και στίχων είναι "in" στον πολιτικό και μη λόγο, δεν μπορώ παρά να ακολουθήσω το "συρμό". Εξάλλου το ποίημα, που ακολουθεί, αφ΄ ενός τα λέει "όλα" και αφετέρου μας συνδέει με τον αληθινό, διηνεκή, πιστό, σταθερό κόσμο του πνεύματος και του πολιτισμού.
24.02.2012

  «Ἀς Φρόντιζαν»

   Κωνσταντίνος Καβάφης

Κατήντησα σχεδόν ἀνέστιος καί πένης.

Αὐτή ἡ μοιραία πόλις, ἡ Αντιόχεια

όλα τά χρήματα μου τά ‘φαγε:

αυτή ἡ μοιραία μέ τόν δαπανηρό της βίο.

Ἀλλά εἶμαι νέος καί μέ ὑγείαν ἀρίστην.

Κάτοχος τῆς ἑλληνικής θαυμάσιος

(ξέρω και παραξέρω Ἀριστοτέλη, Πλάτωνα∙

τί ρήτορας, τί ποιητάς, τί ὅ,τι κι ἄν πεῖς).

Ἀπό στρατιωτικά ἔχω μιάν ἰδέα,

κ’ ἔχω φιλίες μέ ἀρχηγούς τῶν μισθοφόρων.

Εἶμαι μπασμένος καμπόσο καί στά διοικητικά.

Στην Ἀλεξάνδρεια ἔμεινα ἕξι μήνες, πέρσι∙

κάπως γνωρίζω (κ’ εἶναι τοῦτο χρήσιμον) τά ἐκεῖ:

τοῦ Κακεργέτη βλέψεις καί παληανθρωπιές, καί τά λοιπά.

Ὅθεν φρονῶ πώς εἶμαι στά γεμάτα

ἐνδεδειγμένος γιά νά ὑπηρετήσω αὐτήν τήν χώρα,

τήν προσφιλῆ πατρίδα μου Συρία.

Σ’ ὅ,τι δουλειά μέ βάλουν θά πασχίσω

νά εἶμαι στήν χώρα ὠφέλιμος. Αὐτή εἶν’ ἡ πρόθεσίς μου.

Ἄν πάλι μ’ ἐμποδίσουνε μέ τά συστήματά τους –

τούς ξέρουμε τούς προκομένους: νά τά λέμε τώρα;

ἄν μ’ ἐμποδίσουνε, τί φταίω ἐγώ.

Θ’ ἀπευθυνθῶ πρός τόν Ζαβίνα πρῶτα,

κι ἄν ὁ μωρός αὐτός δέν μ’ ἐκτιμήσει,

θά πάγω στόν ἀντίπαλό του, τον Γρυπό.

Κι ἄν ὁ ἠλίθιος κι αὐτός δέν μέ προσλάβει,

πηγαίνω παρευθύς στόν ‘Υρκανό.

Θά μέ θελήσει πάντως ἕνας ἀπ’ τους τρεῖς.

Κ’ εἶν’ ἡ συνείδησίς μου ἥσυχη

γιά τό ἀψήφιστο τῆς ἐκλογῆς.

Βλάπτουν κ’ οἱ τρεῖς τους τήν Συρία τό ἴδιο.

Ἀλλά, κατεστραμμένος ἄνθρωπος, τί φταίω ἐγώ.

Ζητῶ ὁ ταλαίπωρος να μπαλωθῶ.

Ἀς φρόντιζαν οἱ κραταιοί θεοί

να δημιουργούσαν ἕναν τέταρτο καλό.

Μετά χαρᾶς θά πήγαινα μ’ αὐτόν.

[1930]

.
                                                                  ************

Το ποίημα «Ας Φρόντιζαν» είναι ένα από τα καλύτερα πολιτικά ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη, στο οποίο αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο πώς η διαφθορά των ηγετών περνά στους πολίτες, οδηγώντας τους σε μια γενική αδιαφορία απέναντι στην κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα τους. Ο νεαρός από την Αντιόχεια ζει στο έπακρο τις απολαύσεις που έχει να του προσφέρει η πόλη του και τώρα αναζητά μια ευκαιρία να μπαλωθεί, να ενταχθεί κάπου στον κρατικό μηχανισμό ώστε να εξασφαλίζει χρήματα προφανώς για να συνεχίσει τις διασκεδάσεις του.

Η παρακμή που έχει επέλθει στην Αυτοκρατορία των Σελευκιδών αντικατοπτρίζεται τόσο στους ηγέτες της όσο και στους πολίτες της. Όπως οι ηγέτες της Συρίας ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα κατακτήσουν την εξουσία, έτσι και οι πολίτες ασχολούνται μόνο με το πώς θα βολευτούν οι ίδιοι, αδιαφορώντας για την πατρίδα τους. Ο Καβάφης έχει επιλέξει, κατά την προσφιλή του συνήθεια, μια περίοδο παρακμής, η σημασία της οποίας όμως δεν περιορίζεται στο βασίλειο της Συρίας. Η ίδια κατάσταση αδιαφορίας των πολιτών και ασυδοσίας των ηγετών, έχει εμφανιστεί και συνεχίζει να εμφανίζεται διαχρονικά σε διάφορες κοινωνίες. Όπου οι πολίτες αφήνουν τους ηγέτες τους να κινούνται χωρίς έλεγχο, επέρχεται διαφθορά και παρακμή, κι αντίστοιχα όπου οι ηγέτες είναι διεφθαρμένοι και αδιάφοροι για το κοινό καλό, οι πολίτες υιοθετούν μια αντίστοιχη συμπεριφορά κι ενδιαφέρονται μόνο για το δικό τους συμφέρον.

Ο ήρωας του ποιήματος είναι έτοιμος να εργαστεί για το καλό της πατρίδας του –και παράλληλα για το δικό του όφελος- στις υπηρεσίες όποιου τον δεχτεί. Ο νεαρός είναι πρόθυμος να απευθυνθεί και στους τρεις διεκδικητές του θρόνου της Συρίας, έχοντας τη συνείδησή του ήσυχη, μιας και οι τρεις τους βλάπτουν εξίσου την πατρίδα του. Ο νεαρός μάλιστα δηλώνει αθώος για το αψήφιστο της επιλογής του καθώς αν υπήρχε ένας τέταρτος υποψήφιος που ήταν καλός για την πατρίδα, θα πήγαινε οπωσδήποτε μ’ αυτόν. Ας φρόντιζαν λοιπόν οι θεοί να είχαν δημιουργήσει έναν τέταρτο καλό κι εκείνος δε θα αναγκαζότανε να δουλέψει για έναν από τους διεφθαρμένους διεκδικητές της εξουσίας.

Ο ποιητής φροντίζει βέβαια να παρουσιάσει από την αρχή την αμφίβολη ηθική ακεραιότητα του νεαρού, καθώς και το ελαφρό του χαρακτήρα του, καθώς θέλει να δείξει με ιδιαίτερη έμφαση το είδος των πολιτών που δημιουργούνται στις εποχές όπου η διαφθορά και η παρακμή κυριαρχούν.

                                                                     *************

 Η ανάλυση του ποιήματος είναι του Φιλολόγου Κωνσταντίνου Μάντη και αναρτήθηκε με την άδειά του. (http://latistor.blogspot.com).